دلت را با خدای مهربانی آشنا کن
صدای پای باران باش . دریا را صدا کن
شناور باش مثل قاصدک در باد در دشت
در آغوش خدا یک آسمان خود را رها کن
در ِِ مسجد ، و حتی گوشه ای تاریک و خالی
هوایت را پر از فریادهای بی هوا کن
بیا اینجا همه آئینه ها صاف و صبورند
وتصویر نگاهت را ، از این و آن ،جدا کن
خودت را با خودت بردار و در پس کوچه ی درد
شبی با سفره های خالی از نان ، آشناکن
خدا اینجاست ، همدوش همین پارینه پوشان
به روی پاشنه ، در را ، در این آئینه وا کن
شب یلدا و انسان و دعا و ضجه و درد
صدای پای باران باش دریا را صدا کن
اکرم بهرامچی